Druk, druk druk..

Hi guys!

Dank jullie voor de leuke reacties op mijn blog, erg leuk om te merken dat jullie hem graag lezen. :)
Deze week was een erg drukke week. Maandag al kwamen er een hoop vrijwilligers die een dagje mee kwamen helpen met allemaal klusjes bij de Trust. Een van deze klusjes was het verven van de education room en hierbij hebben Ajla en ik ook meegeholpen.
De dag daarna zouden Ajla en ik er op sommige stukken een tweede laag overheen verven, maar toen bleek dus dat de nieuw gekochte verf net een andere kleur was. Toen moesten we dus de hele ruimte opnieuw verven. Gelukkig kwam Clive ons aan het eind helpen met de hoge stukken. Ik vond het namelijk toch iets te eng om op me tenen bovenaan de ladder te gaan staan.. :P





Tala, het gewonde wolfje, is gelukkig weer terug bij haar broertje en zusje. Ze zitten nu in de grootste ruimte en kunnen lekker rondrennen. Tala heeft nog wel een flinke wond aan haar poot en ze rent op drie benen, maar als het goed is moet dit snel overgaan.

Wie is er bang voor de boze wolf? 

 Wel raar, want we zijn gewend om met Tala alleen te zijn, maar als je haar nu gaat aaien wordt haar broertje Nuka jaloers en dan komt hij je aandacht opeisen. Hij gaat dan voor je op de grond liggen en wil op zijn buik geaaid worden. Het is echt een schatje, maar als hij iets te enthousiast wordt dan begint hij met zijn tanden te spelen en vergeet hij even dat wij mensen een stuk breekbaarder zijn. Ik heb nu een mooie blauwe plek op me hand om me daaraan te herinneren.. :P Het zijn en blijven natuurlijk wilde beesten en dat is niet iets wat je nooit moet vergeten.

Af en toe beginnen de wolven plotseling luid te huilen. Dit is hun manier van communiceren en is bedoeld om wolven te bereiken die ver uit hun omgeving zijn. Nog steeds krijg ik de kriebels als ze dit doen, ik vind het geweldig.

Lunca aan het huilen

Hieronder weer wat fotootjes van vanalles en nogwat. :)

ikke vuurtje aan het stoken

Oud wolfje Duma